حضور آقای صدیقی در نوبت خود برای اقامه نماز جمعه چگونه ارزیابی میشود؟

به گزارش اطلاع با ما  اسماعیل فخریان عقلانیت شورای سیاست‌گذاری ائمه جمعه در تغییر ندادن زمان امامت جمعۀ تهران و حضور آقای صدیقی در جایگاه امامت جمعه بسیار ستودنی است. عذرخواهی مجدد ایشان هم نشان از تقوا و اخلاق‌مداری است.

هرگونه تغییر در برنامه‌های جاری آقای صدیقی گمانۀ تأیید مجرم بودن احتمالی ایشان را بالا می‌بُرد. وظیفۀ دستگاه قضا بررسی و بعد پیگیری و بعد اقدام قضایی است که بایستی به درستی انجام و به مردم اطلاع داده شود.

آنانکه به اسم عدالت‌خواهی و محافظت از بیت‌المال در جایگاه قاضی نشستند و قبل از روشن شدن مساله، حکم کردند، یا طعنه زدند، یا تهمت زدند و یا… «عادل» نیستند. یعنی شهادت‌شان در محکمه مورد قبول نیست. یعنی نبایستی پشت سرشان نماز خواند. یعنی مورد اطمینان نیستند. یعنی انقلابی نیستند. یعنی حتی عدالت‌خواه هم نیستند.

صدیقی: از مردم ایران عذرخواهی می‌کنم

عدالت‌خواهی اگر با عقلانیت و معنویت همراه نباشد، عدالت‌بازی است. بعضی‌ها دانسته یا نادانسته مریض‌اند. از بازی کردن با همه‌چیز خوششان می‌آید. با «عدالت» هم بازی می‌کنند. پایش بیفتد با بالاتر از عدالت هم بازی می‌کنند. هر مزخرفی را می‌گویند اما با عنوان زیبا و جذاب «عدالت‌خواهی».

بعضی از اینها آنقدر نادان‌اند که حتی رهبری را هم یا «عدالت‌خواه» نمی‌دانند یا «عدالت‌خواه رقیق و ضیف» می‌دانند. می‌گویند با گذشت زمان رهبری هم «نو محافظه‌کار» شده. دیدید که در دیدار چند روز پیش رهبری با دانشجویان و تشکل‌های دانشجویی همین مسأله مطرح شد و رهبری پاسخ فرمود که من عدالت‌خواه‌تر شدم و تأکیدم بر عدالت و عدالت‌خواهی بیشتر شده.

مگر می‌توان از مسألۀ عدالت منصرف شد؟ مگر می‌توان چشم را بر عدالت بست؟ سال‌ها قبل فرمود انقلاب اسلامی منهای عدالت اجتماعی هیچ حرفی برای گفتن ندارد. حالا این شخص می‌تواند محافظه‌کار شود؟!
خودشان تغییر کرده‌اند، خودشان بی‌عرضه‌اند، خودشان یک قدم عملی به نفع عدالت برنداشته‌اند حالا گمان محافظه‌کار شدن در مورد رهبر می‌برند.

بارها گفته‌ایم عدالت‌خواهی را در عدالت‌گستری ببینید. آنکه در حوزه گسترش عدالت پیاده است، حق ندارد اسم عدالت را بر زبان بیاورد.