ساخت پایتخت جدید؛ چالش اعتماد به توان داخلی و جذب متخصص خارجی

به گزارش اطلاع با ما ، ساخت پایتخت جدید: انتقادها از برنامه ساخت پایتخت جدید توسط تیم مسعود پزشکیان، نماینده مجلس، به‌ویژه در زمینه استفاده از متخصصان خارجی، واکنش‌هایی را برانگیخته است. حسین آخانی، استاد دانشگاه تهران، با اشاره به مشکلات موجود در بهره‌گیری از نخبگان داخلی مانند محسن رنانی، پرسیده است که با وجود محدودیت‌های فعلی برای اندیشمندان داخلی، چگونه می‌توان متخصصان خارجی را جذب و به‌کار گرفت؟ این مسئله به ضعف اعتماد به توان داخلی و نبود تضمین برای استفاده بهینه از منابع خارجی اشاره دارد و نشان‌دهنده تناقض در سیاست‌گذاری‌های مدیریتی است.

تحلیل:

ایده انتقال پایتخت و ساخت شهری جدید از دیرباز به‌عنوان راه‌حلی برای کاهش مشکلات کلان‌شهر تهران مطرح بوده است. با این حال، انتقاداتی که در خصوص اجرایی‌شدن این طرح مطرح می‌شود، نشان‌دهنده شکاف میان ایده‌پردازی و توانمندی در اجرای آن است.

1. ضعف در بهره‌گیری از توان داخلی:

انتقاد حسین آخانی از نادیده‌گرفتن نخبگان داخلی، مانند محسن رنانی، نشان می‌دهد که مشکل اصلی نه صرفاً کمبود متخصص، بلکه عدم اراده و ظرفیت مدیریت برای استفاده از توانمندی‌های موجود است. اگر سیستم تصمیم‌گیری قادر به بهره‌گیری از بهترین نیروهای داخلی نیست، چطور می‌توان انتظار داشت که متخصصان خارجی را به‌طور مؤثر جذب و مدیریت کند؟

2. چالش اعتمادسازی:

استفاده از متخصصان خارجی نیازمند ایجاد اعتماد و فضای مناسب برای همکاری است. اما با توجه به مشکلاتی که در استفاده از نیروهای داخلی وجود دارد، این سوال مطرح می‌شود که آیا شرایط برای جذب و همکاری با نیروهای خارجی فراهم است؟

3. تناقض در سیاست‌گذاری:

مسائل مطرح‌شده حاکی از وجود تناقض میان سیاست‌گذاری‌ها و واقعیت‌های اجرایی است. از یک سو، تصمیم‌گیران به دنبال اجرای پروژه‌های کلان و مدرن هستند؛ اما از سوی دیگر، حتی در مدیریت نیروهای داخلی، با موانع متعدد روبه‌رو هستند. این تناقض‌ها، اعتماد عمومی به توانایی تحقق چنین پروژه‌هایی را زیر سوال می‌برد.

4. نیاز به شفافیت و پاسخگویی:

برای پیشبرد طرح‌هایی چون انتقال پایتخت، باید شفافیت بیشتری در برنامه‌ها و تضمین استفاده بهینه از منابع انسانی داخلی و خارجی وجود داشته باشد. بدون ارائه برنامه‌ای روشن و منطقی، این طرح‌ها ممکن است به جای حل مشکلات، به هدررفت منابع منجر شوند.

در مجموع، طرح ساخت پایتخت جدید باید بر پایه‌ای محکم از اعتماد به توان داخلی، مدیریت علمی، و استفاده بهینه از منابع خارجی اجرا شود. در غیر این صورت، این پروژه نیز به سرنوشت دیگر طرح‌های ناکام و نمادین دچار خواهد شد.