گرانی‌های پی‌در‌پی و فشار معیشتی؛ کارگران در مسیر چندشغله‌ شدن

به گزارش اطلاع با ما، گرانی‌های پی‌در‌پی و فشار معیشتی: وضعیت اقتصادی فعلی و تأثیر آن بر معیشت کارگران نشان‌دهنده مشکلات عمیق و ساختاری در اقتصاد است. افزایش مداوم قیمت‌ها و تورم به گونه‌ای بر زندگی این قشر تأثیر گذاشته که بسیاری از کارگران مجبور به حذف برخی از اقلام ضروری از سبد غذایی و خانوار خود شده‌اند. همچنین، برای جبران این فشار اقتصادی، بسیاری از آن‌ها به شغل دوم یا حتی سوم روی آورده‌اند. این پدیده، هرچند در ابتدا ممکن است راه‌حلی برای کسب درآمد بیشتر به نظر برسد، اما در درازمدت آثار منفی متعددی بر اقتصاد و جامعه خواهد داشت.

عوامل اصلی و پیامدهای دوشغله‌ و چندشغله بودن کارگران

۱. دستمزدهای ناکافی و تورم فزاینده

دستمزدها به نسبت تورم و هزینه‌های واقعی زندگی بسیار پایین‌تر هستند. این وضعیت باعث شده است که بسیاری از کارگران حتی با وجود داشتن شغل دوم و سوم، نتوانند به سطح معیشتی مناسبی دست پیدا کنند. در نتیجه، فشار اقتصادی و کاهش قدرت خرید، این قشر را به حاشیه رانده و آن‌ها را به سمت پذیرش مشاغل غیررسمی، فصلی یا پاره‌وقت سوق می‌دهد.

۲. تبعات اجتماعی و روانی

وجود مشاغل متعدد می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی و فرسودگی جسمی و روانی منجر شود. کارگران برای تأمین نیازهای خانواده ناچارند که ساعات زیادی را به کار مشغول شوند، که این مسأله می‌تواند به افت سلامت جسمی و روانی و کاهش زمان حضور در خانواده منجر شود. در نتیجه، این سبک زندگی، علاوه بر آثار منفی بر فرد، تأثیراتی نامطلوب بر پیوندهای اجتماعی و خانوادگی نیز دارد.

۳. تأثیر بر بهره‌وری و نرخ بیکاری

افزایش تعداد افراد چندشغله به کاهش بهره‌وری و کارآیی نیروی کار منجر می‌شود، زیرا کارگران خسته‌تر و کم‌انگیزه‌تر شده و در محیط کار تمرکز کافی ندارند. همچنین، در اقتصادی که تعداد زیادی از افراد به دلیل کمبود شغل بیکار هستند، چندشغله بودن برخی افراد می‌تواند دسترسی دیگران به فرصت‌های شغلی را محدود کند و به نرخ بیکاری دامن بزند.

۴. نقش سیاست‌گذاری‌های اقتصادی ناکارآمد

عدم توانایی سیاست‌گذاران در همسان‌سازی دستمزدها با تورم واقعی و نبود حمایت‌های مؤثر از نیروی کار باعث شده است که طبقه کارگر بیشترین آسیب را از تلاطم‌های اقتصادی ببیند. ساختار اقتصادی بیمار و تورم‌زده، همراه با نبود سیاست‌های حمایتی و اصلاحی مناسب، دستمزد کارگران را به سطحی رسانده که دیگر برای زندگی معمولی هم کافی نیست.

راهکارها و نیاز به تغییرات اساسی

برای بهبود این وضعیت، به تغییرات ساختاری و سیاست‌گذاری‌های جدید نیاز است. افزایش متناسب دستمزدها با نرخ تورم، سیاست‌های حمایت از کارگران و اصلاح ساختارهای اقتصادی از جمله اقداماتی است که می‌تواند به ثبات درآمدی و بهبود معیشت کارگران کمک کند.

در مجموع، وضعیت فعلی کارگران نتیجه سال‌ها بی‌توجهی به اقتصاد کارگری و تصمیمات اقتصادی ناکارآمد است. اگر اصلاحات جدی و اساسی صورت نگیرد، نابرابری‌ها و مشکلات معیشتی عمیق‌تر شده و فشار بر این قشر آسیب‌پذیر جامعه همچنان ادامه خواهد یافت.