۳ میلیارد دلار فرصت درآمدی با کاهش تولید یک محصول

به گزارش اطلاع با ما ،  دلار: سعید نوری کرم؛ کارشناس انرژی –  نفت کوره یکی از محصولات سنگین حاصل از پالایش نفت خام است که به علت دارا بودن گوگرد و همچنین فلزات سنگین همچون وانادیوم، نیکل و آهن، تأثیرات مقررات محیط زیستی همچون IMO 2020 و بازار محدودتر، قیمت پایین‌تری نسبت به سایر فرآورده‌های پالایشگاهی از جمله گازوئیل و بنزین دارد. بنابراین هرچه تولید این محصول در پالایشگاه‌های کشور کاهش یابد، حاشیه سود افزایش خواهد یافت.

بر اساس آمار ارائه شده توسط شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده‌های نفتی در سال ۱۴۰۱، روزانه به‌طور میانگین حدود ۶۸ میلیون لیتر نفت کوره تولید شده است. از این میزان، حدود ۱۵ میلیون لیتر در روز به بخش‌هایی مانند حمل‌ونقل دریایی داخلی، صنایع، نیروگاه‌ها و کشاورزی اختصاص یافته و باقی‌مانده آن، یعنی حدود ۵۳ میلیون لیتر، به کشورهای دیگر صادر شده است.

میزان گوگرد موجود در نفت کوره کشور بالاتر از ۲.۵ درصد است. به‌دلیل کاهش شدید تقاضای نفت کوره با گوگرد بالا و عرضه مازاد این محصول، کشورهای تولیدکننده بزرگ نفت کوره مانند ایران با چالش‌های عمده‌ای نظیر «مدیریت ذخایر نفت کوره» و «کاهش قابل‌توجه قیمت نفت کوره با گوگرد بالا و تأثیر آن بر اقتصاد پالایشگاه‌ها» روبه‌رو هستند. ازاین‌رو، بهره‌گیری از فرآیندها و تجهیزاتی که بتواند میزان تولید نفت کوره را کاهش داده یا میزان گوگرد نفت کوره را کاهش دهد، از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.

از طرف دیگر با احتساب اختلاف قیمت بین نفت کوره و نفت خام و بدون در نظرگرفتن هزینه‌های پالایش، سالانه حدود ۱.۷ میلیارد دلار خسارت به کشور وارد می‌شود. در صورتی‌که هزینه فرصت تبدیل نفت کوره به فرآورده‌های سبک‌تر مانند بنزین در نظر گرفته شود، این مبلغ به حدود ۳ میلیارد دلار در سال افزایش می‌یابد.

در راستای کاهش تولید محصولات سنگین پالایشگاهی و عمل به ماده ۴۲ برنامه هفتم توسعه که هدف آن کاهش تولید نفت کوره تا میزان ۴۹ میلیون لیتر در روز است؛ اجرای سریع‌تر طرح‌های بهینه‌سازی و ارتقاء کمی و کیفی پالایشگاه‌های نفت خام کشور به‌منظور افزایش ضریب پیچیدگی نلسون پالایشگاه‌ها و افزایش تاب‌آوری اقتصادی پالایشگاه‌ها ضروری است.