چرا اسرائیل موفق به جنگ تمام عیار با ایران نمی شود؟

به گزارش اطلاع با ما ، عباس ترابی، دانشجوی دکتری روابط بین‌الملل دانشگاه تهران – اسرائیل:   کمتر از یک ماه مانده به انتخابات ریاست جمهوری در ایالات‌متحده، هویداست که دموکرات‌ها مایل به جنگ تمام عیار اسرائیل با ایران نیستند، فلذا اولین طرفی که از خویشتن داری طرفین ایران و اسرائیل سود خواهد برد، طرف آمریکایی است. اما طرف اسرائیلی نیز از این خویشتن داری بی بهره نخواهد بود. چرا که تل آویو این امکان را خواهد داشت تا همچون جنگ با حماس در غزه، بدون نگرانی از واکنش جامعه جهانی، به جنگ گسترده با حزب الله لبنان بپردازد.

اما عدم وقوع جنگ تمام عیار با ایران، دست برتر را به دموکرات‌ها را برای پیروزی در انتخابات خواهد داد و مذاکره و مصالحه تهران با واشنگتن و ادامه تعلیق پیمان ابراهیم در صورت پیروزی کاملا هریس، همان شکستی است که اسرائیل مایل است با وارد کردن ایران به جنگ از آن پیشگیری کند.

در حقیقت، پیشنهاد ایالات متحده مبنی بر مساعدت‌های نظامی و حمایت گسترده دیپلماتیک از اسرائیل در قالب بسته غرامت، در قبال خویشتن داری اسرائیل و عدم حمله نظامی به ایران را باید در راستای تلاش های کاخ سفید برای پرهیز از شروع جنگی تمام عيار در خاورمیانه ارزیابی کرد. جنگی که در صورت وقوع، اولین قربانی آن حزب دموکرات و کانديدای این حزب یعنی کاملا هریس خواهد بود که بواسطه جنگ خاورمیانه در انتخابات شکست خواهد خورد.

حال تاکتیک دموکراتها برای رهایی از کابوس شکست در انتخابات، وادار ساختن اسرائیل به عدم انجام واکنش جدی در قبال ایران است. اما طرف اسرائیلی نیز در این مصالحه خواهان حمایت دیپلماتیک و نظامی ایالات متحده از تل آویو در کنار حمایت از جنگ با لبنان است. بنابراین، اگرچه قصد نهایی تل آویو از تحریک و وادار ساختن تهران به انجام واکنش، با هدف وارد کردن تهران به یک جنگ تمام عیار است؛ اما اکنون به ناچار در قبال خویشتن داری در برابر ایران، خواهان تضمین همراهی کاخ سفید در جنگ با حزب الله لبنان است.

به این ترتیب، فاکتور ایران، از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ به بعد برای نتانیاهو همواره بعنوان، کارت امتیازگیری از بایدن و کاستن از فشارهای بین المللی علیه اسرائیل بکار گرفته شده است. در جنگ غزه نیز، هر وقت فشارهای جامعه جهانی، بر اسرائیل جهت توقف جنگ افزایش پیدا می کرد، وارد کردن مقطعی ایران به جنگ از سوی اسرائیل، فشارها و فضای ضد اسرائیلی را کاهش داده و در قبال خویشتن داری اسرائیل مبنی بر عدم پاسخ به ایران، مجوز ادامه جنگ در غزه را دریافت می کرد.