فدراسیون بسکتبال در پیچ و خم انتخاب سرمربی جدید

به گزارش اطلاع با ما  پروسه انتخاب سرمربی جدید تیم ملی بسکتبال ایران پس از ناکامی هاکان دمیر در کسب سهمیه المپیک و عملکرد ضعیف در بازی‌های آسیایی، به یکی از پیچیده‌ترین چالش‌های فدراسیون بسکتبال تبدیل شده است. این مسئله نه تنها به دلیل خروج دمیر از تیم ملی و امتناع مربیان داخلی از پذیرش مسئولیت، بلکه به دلیل مشکلات ساختاری و مدیریتی در داخل فدراسیون بسکتبال نیز تشدید شده است.

ناکامی هاکان دمیر و اثرات آن

هاکان دمیر به دلیل عدم دستیابی به نتایج مطلوب و عقد قرارداد باشگاهی در ترکیه، از ادامه همکاری با تیم ملی بسکتبال ایران بازماند. عملکرد ضعیف او در بازی‌های آسیایی و ناتوانی در کسب سهمیه المپیک باعث شد که فدراسیون به دنبال گزینه‌های جدیدی برای هدایت تیم ملی باشد. این تجربه نشان داد که انتخاب مربیان خارجی با کیفیت پایین نمی‌تواند مشکلات ساختاری بسکتبال ایران را حل کند.

چالش‌های انتخاب سرمربی جدید در فدراسیون بسکتبال

1. رد پیشنهاد از سوی مربیان داخلی: مهران شاهین‌طبع و مهران حاتمی به عنوان گزینه‌های اصلی داخلی، پیشنهاد فدراسیون را رد کردند. دلیل این امتناع، مشکلات شخصی و همچنین تجربه‌های منفی گذشته با فدراسیون عنوان شده است. این مسئله نشان‌دهنده نارضایتی مربیان داخلی از شرایط کاری و عدم حمایت کافی فدراسیون است.

2. مشکلات ساختاری و مدیریتی: یکی از دلایل اصلی امتناع مربیان داخلی، تجربه‌های منفی گذشته با فدراسیون است. این مشکلات شامل نادیده‌گرفتن بازیکنان شاخص، عدم حمایت فدراسیون از مربیان در مواجهه با مشکلات و فشارهای بیرونی، و همچنین عدم تامین مالی مناسب می‌شود.

3. گزینه‌های خارجی نامطمئن: فدراسیون پس از ناکامی در جلب همکاری مربیان داخلی، به دنبال گزینه‌های خارجی رفته است. با این حال، تنها گزینه باقی‌مانده، رادوان تریفانوویچ، هنوز پاسخ نهایی خود را نداده است. این مسئله نشان‌دهنده کمبود گزینه‌های مناسب و عدم جذابیت پیشنهادات فدراسیون برای مربیان خارجی با کیفیت است.

راه‌حل‌های پیشنهادی

1. بازسازی روابط با مربیان داخلی: فدراسیون باید تلاش کند تا روابط خود را با مربیان داخلی بهبود بخشد. این شامل تامین مالی مناسب، حمایت قاطع از مربیان در مواجهه با مشکلات و تضمین استقلال کاری آنها است.

2. ارتقاء شفافیت و حرفه‌ای‌گری: فدراسیون باید به دنبال ایجاد شفافیت بیشتر در فرآیندهای انتخاب و حمایت از مربیان باشد. این شامل ایجاد رویه‌های استاندارد و حرفه‌ای برای ارزیابی عملکرد مربیان و بازیکنان است.

3. استفاده از تجربه‌های موفق گذشته: فدراسیون باید از تجربه‌های موفق گذشته در همکاری با مربیان داخلی و خارجی بهره‌برداری کند و از آنها درس بگیرد. این شامل تحلیل دقیق دلایل موفقیت‌ها و شکست‌ها و ایجاد یک برنامه راهبردی برای آینده است.

نتیجه‌گیری

فدراسیون بسکتبال ایران در حال حاضر با یکی از پیچیده‌ترین چالش‌های خود در انتخاب سرمربی تیم ملی روبرو است. ناکامی‌های گذشته، مشکلات ساختاری و مدیریتی، و عدم جذب گزینه‌های مناسب داخلی و خارجی، نشان‌دهنده نیاز به یک بازنگری اساسی در سیاست‌ها و رویکردهای فدراسیون است. با اتخاذ رویکردهای مناسب و تلاش برای بازسازی روابط و ارتقاء حرفه‌ای‌گری، می‌توان امید داشت که تیم ملی بسکتبال ایران به موفقیت‌های بیشتری دست یابد و از شرایط بحرانی فعلی خارج شود.