آژیر قرمز کیفیت آموزش: افت نمرات امتحانات نهایی و عملکرد ضعیف مدارس دولتی

به گزارش اطلاع با ما  وضعیت نمرات امتحانات نهایی دانش‌آموزان به عنوان یکی از شاخص‌های مهم برای بررسی کیفیت آموزش و پرورش در کشور، نشان‌دهنده یک روند نگران‌کننده است. افت نمرات دانش‌آموزان و عملکرد ضعیف در آزمون‌های بین‌المللی “تیمز” و “پرلز” حکایت از وضعیت نامطلوب کیفیت آموزشی دارد.

تحلیل وضعیت نمرات و کیفیت آموزش

سردرگمی دانش آموزان در شب امتحانات بیشتر شد؛ اقدام عجیب آموزش و پرورش

1. کاهش نمرات امتحانات نهایی:

– آمار نگران‌کننده: در امتحانات نهایی خرداد ۱۴۰۲ در شهر تهران، میانگین نمرات رشته‌های نظری بین 10.2 تا 13.5 متغیر بوده است. میانگین نمره در شاخه نظری 11.7 بود و ۸۰ درصد دانش‌آموزان موفق به قبولی شدند.
– تفاوت بین مدارس: بالاترین نمرات مربوط به مدارس استعدادهای درخشان با میانگین 16.9 بود، در حالی که مدارس دولتی عادی با میانگین 9.8 پایین‌ترین نمرات را کسب کردند.

2. تأثیر محدودیت‌های دامنه نوسان:

– محدودیت دامنه نوسان در بازار سرمایه و کاهش بازدهی نرخ اوراق، سرمایه‌گذاری در بخش آموزش را تحت تأثیر قرار داده و ممکن است منابع مالی برای بهبود زیرساخت‌های آموزشی محدود شده باشد.

3. بی‌عدالتی در کیفیت آموزش:

– سرمایه‌گذاری متفاوت: توجه بیشتر به مدارس خاص دولتی و غیردولتی، نشان‌دهنده بی‌توجهی به مدارس دولتی عادی است. در مناطق جنوبی تهران، درصد قبولی دانش‌آموزان کمتر از میانگین است که نشان‌دهنده نابرابری در توزیع منابع آموزشی است.
– سهم کم رتبه‌های برتر کنکور: مدارس دولتی عادی سهم نزدیکی به صفر در رتبه‌های زیر ۳۰۰۰ کنکور دارند، که این مسئله زنگ خطری برای عدالت آموزشی است.

4. نیاز به توجه و اصلاحات اساسی:

– سیاست‌گذاری ناکارآمد: مصوبات کنکوری شورای عالی انقلاب فرهنگی نه تنها به بهبود وضعیت کمک نکرده، بلکه با تسری امتحانات نهایی به دوره متوسطه دوم، وضعیت را برای دانش‌آموزان دشوارتر کرده است.
– ضرورت توجه دولت جدید: توجه رئیس‌جمهور جدید و وزیر آموزش و پرورش آینده به ارتقای کیفیت آموزش و حمایت ویژه از مدارس دولتی عادی، یک ضرورت بسیار مهم است.

نتیجه‌گیری و پیشنهادات

وضعیت نمرات دانش‌آموزان در امتحانات نهایی و تفاوت فاحش بین مدارس خاص و دولتی عادی، نیاز به تغییرات جدی در سیاست‌های آموزشی را برجسته می‌کند. برای بهبود کیفیت آموزش و کاهش نابرابری‌ها، پیشنهادات زیر مطرح می‌شود:

1. افزایش سرمایه‌گذاری در مدارس دولتی عادی: تخصیص منابع بیشتر به این مدارس و بهبود زیرساخت‌های آموزشی.
2. تجدید نظر در سیاست‌های آموزشی: بازنگری در مصوبات کنکوری و ایجاد برنامه‌های حمایتی برای دانش‌آموزان مدارس دولتی عادی.
3. افزایش کیفیت آموزش معلمان: برگزاری دوره‌های آموزشی برای معلمان و ارتقای مهارت‌های تدریس آنها.
4. افزایش عدالت آموزشی: توزیع عادلانه منابع و امکانات بین مدارس مختلف برای کاهش شکاف آموزشی.
5. پایش و ارزیابی مداوم: ایجاد سیستم‌های ارزیابی و پایش مداوم برای بررسی عملکرد مدارس و اتخاذ تصمیمات مناسب بر اساس داده‌های دقیق.

با اجرای این اقدامات، می‌توان به بهبود وضعیت نمرات دانش‌آموزان و کیفیت آموزش و پرورش در کشور کمک کرد و زمینه را برای توسعه پایدار و عدالت آموزشی فراهم آورد.