یکّه تازی دلار و گستاخی زنان خیابانی؛ راه چاره چیست؟

به گزارش اطلاع با ما  شکریان آملی: این روزها شاهد بزرگترین جنگ ترکیبی برای ضربه به جمهوری اسلامی هستیم و ابعاد این جنگ خطرناک همچنان پوشیده مانده است. اقتصاد و فرهنگ و به تعبیر روشن تر، دلار در حوزه اقتصاد و اباحه گری فرهنگی در حوزه فرهنگ که به صورت کشف حجاب، عریان گردی و معاشقه های خیابانی در جریان است، دو لبه یک قیچی هستند که هدفی جز به بن بست رساندن نظام اسلامی ندارند.

وقتی سال ۱۴۰۱ جنبش فاحشه ها در کشور شدت گرفت، پیوست نفوذی ها در حاکمیت، عریان تر از همیشه به میدان آمد و سنگر به سنگر، راه بازکن این جریان شد. چه کسانی همچنان اجازه اجرای قانون در برابر کشف حجاب را نمی دهند؟ مشاوران آنها در نهادهای بالادستی چه کسانی هستند؟ چه کسانی بازی کودکانه لایحه حجاب و عفاف را به راه انداخته و فرصت جولان زنان فاسد و مأموران دشمن را در کوچه و خیابان ها داده اند؟ آیا همانان در گلوگاه های اقتصادی ننشسته و روزانه با تزریق فشار اقتصادی بر مردم و افزایش قیمت دلار و کالاها، بستر رویگردانی مردم از نظام را فراهم نمی کنند؟

فتنه کشف حجاب از حالت سخت تا حالت نرم!/دومی خطرناک تر از اولی!

جریان نفوذی در اقتصاد و جریان استحاله فرهنگی، از یک مرکز هدایت می شوند که بی شک از مهره های داخل حاکمیت نیز بهره می گیرند! زنان و دختران فاسد و بی حیا و گستاخ، زندگی روزمره را بر انسان های مؤمن و متدین، سخت و سخت تر می کنند و نمونه درمانگاه قرآن و عترت قم، گوشه ای از همین فضاسازی های ترسناک است که دین داران را می ترساند و به کنج انزوا سوق می دهد!

عجیب تر، پالس های اقتصادی به جریان مزبور است که دهان مدافعان انقلاب را می بندد، زیرا اولین سخن مفسدین فرهنگی، اعتراض به وضعیت اقتصادی است! وقتی به مدیران ارشد کشور اعتراض می شود که چرا قیمت ها یک روز هم ثبات ندارد؟ پاسخ می دهند که از دست ما کاری بر نمی آید و خود بازار باید مدیریت کند! این حرف آقای مخبر را باید در کجای دلمان قرار دهیم، الا این که به او باید گفت اگر ناتوان از اصلاح امورید، چفیه انقلابی را از گردن خود بردارید و اینقدر از انقلاب و نظام و رهبری هزینه نکنید.

پایان سخن آن که بین رشد بی پایان دلار، سکه، طلا و به تبع آن، سخت تر شدن زندگی مستضعفان، با رها سازی فرهنگ به نفع استحاله فرهنگی، همپوشانی وجود دارد و هدفی جز ضربه به انقلاب خمینی کبیر را در سر نمی پرورانند.

۲۰ اسفند ۱۴۰۲