چرا حماسه ۷ اکتبر ۲۰۲۳ لازم بود؟

به گزارش اطلاع با ما  مهدی موسی پور- امروز به اولین سالگرد حماسه ۷ اکتبر رسیده‌ایم، درست می‌بینید؛ حماسه، حماسه‌ای بی‌نظیر
روزی که فلسطین و غزه تصمیم گرفت “باشد، هرچند کم، اما باشد” تصمیم گرفت بجنگد برای بقا نسل، بجنگد علیه فراموشی فلسطین، بجنگد تا بماند

در روزهای پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳ گفتند و نوشتند که اسماعیل هنیه در قطر می‌خورد و می‌خوابد و با هماهنگی اسرائیل دست به این حرکت زده تا بهانه تجاوز به غزه را بدهد.

امروز و پس از شهادت هنیه و ۱۰ عضو خانواده‌اش که در این یکسال کشته شده‌اند باز همان‌ها می‌گویند که نفوذی‌ها در حماس، هنیه و دیگران را مجاب به این حرکت کردند.

اما واقعا چه شد که طوفان الاقصی رقم خورد، چه شد که فلسطین و غزه تصمیم بگیرد باشد هرچند کم! باید برگردیم به قبل از ۷ اکتبر..

طبق آمار دفتر امور بشردوستانه سازمان ملل سال ۲۰۲۲ (سال قبل از حماسه) خونبارترین سال فلسطین از زمان پایان انتفاضه دوم (۲۰۰۵) است یعنی در ۱۶ سال پیش از آن، اسرائیل در هیچ سالی به اندازه ۲۰۲۲ در فلسطین خون نریخته است (۵۷ درصد بیشتر از میانگین تمام سال‌های گذشته)
حالا به آمار کشته‌های فلسطینیان در ۶ ماهه اول ۲۰۲۳ و قبل از ۷ اکتبر نگاه کنیم، فاجعه است. آمار همین ۶ ماه از کل سال خونبار ۲۰۲۲ نیز بیشتر است (۳۹ درصد بیشتر از سال ۲۰۲۲)

یعنی از اول ۲۰۲۳ تا قبل از اکتبر بصورت یکطرفه اسرائیل در حال قتل عام فلسطینیان بوده است اما این خشمِ نهفتهِ مقدس در ۷ اکتبر تصمیم می‌گیرد چوبی که بر سرش کوفته می‌شود را با دست بگیرد و روی دست مقابل بزند و نه حتی بر سرش.

حالا وقتی این حجم از جنایات با یک عملیات کوچک در ۷ اکتبر پاسخ داده می‌شود دختر مو آبی ایرانی و پسر ابرو نازک شده ساکن ولنجک و فلان کانال‌دار ایرانی توئیت و هشتگ می‌زند “نه به جنگ”

شما دیروز که فلسطینیان دور از رسانه هر روز قتل عام می‌شدند کجا بودید!؟ حالا که یه سر سوزن زخم به مو بورهای یهودی رسیده از نفرت و شری جنگ می‌گویید!؟

و امروز و یکسال پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، غزه هست هر چند کم، فلسطین هست هر چند کم

امروز هنوز فلسطین و غزه تمام نشده است