نظارت ناکافی و چالش‌ های شهریه در کودکستان‌ ها: سازمان توتک در تلاش برای بهبود اوضاع

به گزارش اطلاع با ما چالش‌های شهریه در کودکستان‌ ها- انتقال مسئولیت مهدهای کودک از سازمان بهزیستی به وزارت آموزش و پرورش و تأسیس سازمان ملی تعلیم و تربیت کودک (توتک) گامی مهم در جهت تخصصی‌تر شدن نظارت و مدیریت بر کودکستان‌ها است. این تغییر می‌تواند به بهبود کیفیت آموزشی و نظارت بر این مراکز کمک کند، اما نیازمند زمان و تلاش بیشتری برای دستیابی به نتایج مطلوب است.

چالش‌ های شهریه در کودکستان‌ ها:

– همچنان نظارت کافی بر عملکرد کودکستان‌ها وجود ندارد. از دسترس خارج شدن وب سایت توتک و شکایات خانواده‌ها از عدم نظارت کافی نشان‌دهنده نیاز به تقویت ساختارهای نظارتی و اجرایی است. توتک باید سیستم‌های نظارتی و ارتباطی خود را بهبود بخشد تا بتواند به موقع به مشکلات پاسخ دهد.

 شهریه‌های غیرمتعارف:

– یکی از مشکلات اصلی خانواده‌ها، شهریه‌های غیرمتعارف کودکستان‌ها است. اگرچه توتک بر اساس «آئین‌نامه تعیین شهریه خدمات تربیتی، آموزشی و مراقبتی کودکستان‌ها» عمل می‌کند، اما همچنان برخی کودکستان‌ها از والدین شهریه‌های غیرمتعارف دریافت می‌کنند. نظارت دقیق‌تر و ایجاد شفافیت در فرایند تعیین شهریه می‌تواند به کاهش این مشکل کمک کند.

 عدم آگاهی خانواده‌ها:

– بسیاری از خانواده‌ها از درجه‌بندی کودکستان‌ها و چگونگی نظارت بر این مراکز اطلاع کافی ندارند. افزایش آگاهی و اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها از طریق کمپین‌های آموزشی و ارائه اطلاعات شفاف در وب سایت توتک می‌تواند به بهبود این وضعیت کمک کند.

 خدمات لاکچری و فشار بر خانواده‌ها:

– ارائه خدمات لاکچری توسط کودکستان‌ها و فشار بر خانواده‌ها برای استفاده از این خدمات بدون نظارت کافی، یکی دیگر از مشکلات است. توتک باید با تنظیم مقررات و نظارت بر ارائه خدمات اضافی، از افزایش غیرضروری هزینه‌ها برای خانواده‌ها جلوگیری کند.

 افزایش تمرکز بر کیفیت آموزشی:

– با توجه به مسئولیت جدید وزارت آموزش و پرورش، تمرکز بیشتری بر کیفیت آموزشی و تربیتی کودکستان‌ها لازم است. توتک باید برنامه‌های آموزشی استاندارد و مربیان متخصص را به کار گیرد تا بتواند به اهداف تربیتی و آموزشی خود برسد.

در مجموع، انتقال مسئولیت به توتک گامی مثبت در جهت بهبود نظارت و کیفیت کودکستان‌ها است، اما برای حل مشکلات فعلی نیاز به تلاش‌های مداوم در زمینه نظارت، اطلاع‌رسانی، و تنظیم مقررات دقیق‌تر است. خانواده‌ها نیز باید با افزایش آگاهی خود، نقش فعالتری در نظارت بر عملکرد کودکستان‌ها ایفا کنند.