پالس‌ های مذاکره یا ابزار پیشبرد اهداف نظامی؟

به گزارش اطلاع با ما پالس‌ های مذاکره- پویان فخرایی: نسبت به پالس‌های مذاکره از سوی آمریکا، از جمله بلینکن و ترامپ، هشدار داده و آن را ابزاری برای پیشبرد اهداف نظامی می‌داند. او تأکید دارد که آمریکا در یک سال گذشته از مذاکرات منطقه‌ای، مانند مذاکره با حماس و حزب‌الله، برای تضعیف ایران و هم‌پیمانانش و تصویرسازی به نفع خود استفاده کرده است. به‌رغم ارسال پیام‌هایی برای مذاکره با ایران، فخرایی معتقد است این پالس‌ها نشانه عزم جدی برای توافق نیست و باید با هشیاری از مذاکره به‌عنوان ابزاری نمایشی و تاکتیکی استفاده کرد، در حالی که به بحران‌های مرزی و منطقه‌ای نیز توجه ویژه داشت.

ویان فخرایی: ‏پالس‌هایی که از سوی بلینکن و ترامپ برای مذاکره ارسال می‌شود، نگران‌کننده است. به‌عنوان فردی که از هر نوع مذاکره، حتی مذاکره نمایشی (مانند مدل ترامپ-کره شمالی) و مذاکره برای مذاکره (مانند مدل جلیلی-اشتون) حمایت می‌کند، روندی که آمریکا در یک سال گذشته در مذاکرات منطقه‌ای در پیش گرفته و از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای پیشبرد اهداف نظامی استفاده کرده است، جای نگرانی دارد.

در یک سال گذشته، آمریکا از مذاکره با حماس برای تصویرسازی بهره برد تا خود را میانجی ناتوان از اقناع اسرائیل نشان دهد؛ اقدامی که اسرائیل از آن به‌عنوان دستاویزی برای جلوگیری از هرگونه توافق استفاده کرد، هرچند در مذاکرات حضور داشت.

در مذاکره با حزب‌الله نیز آمریکا در نقش میانجی ظاهر شد و پس از توافق نصرالله با آتش‌بس، به اسرائیل چراغ سبز برای ترور او نشان داد. علاوه بر این، آمریکا از مذاکره به‌عنوان ابزاری برای تأخیر و تضعیف واکنش ایران و هم‌پیمانان آن نسبت به اقدامات اسرائیل، از جمله ترور هنیه و فرماندهان دیگر حزب‌الله، بهره برد.

در شرایط کنونی نیز، با وجود تلاش‌های ایران برای یافتن طرفی جهت مذاکره و عدم موفقیت در این مسیر، آمریکا در حال ارسال پالس‌هایی برای مذاکره با ایران است.

این در حالی است که متحدان ایران در ضعیف‌ترین وضعیت خود هستند و درعین‌حال شرایط میدانی برای دستیابی به توافقی مطلوب برای آمریکا با ایران مهیا نیست. بنابراین، نمی‌توان این پالس‌ها را به‌عنوان عزم جدی برای توافق تلقی کرد.

البته این هشدار به‌معنای تشویق به مذاکره نکردن نیست، بلکه به‌معنای دقیق کلمه «هُش‌دار» است؛ بدین معنا که در جریان مذاکرات، نباید انتظار توافق داشت و حتی باید برخلاف عادت مألوف جمهوری‌اسلامی از مذاکره به عنوان ابزار نمایش استفاده کرد.

در عین حال، باید اقدامات لازم برای جلوگیری از بحران‌های مرزی به‌ویژه درگیری‌های مرزی میان ایران، آذربایجان و ارمنستان به‌عمل آید. همچنین، لازم است در زمینه احتمال تشدید بحران در یمن، عراق و سوریه که با هدف افزایش فشار به ایران صورت می‌گیرد، هشیاری کامل حفظ شود.