هشدار درباره آینده اقتصاد ایران: خطر سوریه‌ای شدن

به گزارش اطلاع با ما، هشدار درباره آینده اقتصاد ایران: بر اساس تحلیل سید احسان حسینی، اقتصاد ایران در مسیر سوریه‌ای شدن قرار دارد، چرا که تاکنون از منابع نفت و گاز برای ایجاد سرمایه مولد استفاده نشده و این منابع در داخل مصرف شده‌اند. پیش‌بینی می‌شود تولید نفت و گاز ایران در سال ۱۴۰۳ به اوج ۹ میلیون بشکه برسد و پس از آن کاهش یابد. با این روند، نه‌تنها فقر گسترش خواهد یافت، بلکه امکان خروج از این چرخه نیز دشوار خواهد شد.

تحلیل:

ادعای «سوریه‌ای شدن اقتصاد ایران» اشاره به شرایطی دارد که یک اقتصاد به دلیل مدیریت ناکارآمد منابع، وابستگی شدید به منابع طبیعی، و نبود سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌های مولد، دچار سقوط اقتصادی، تورم فزاینده و فقر گسترده می‌شود. در مورد ایران، این مسئله ناشی از چند عامل کلیدی است:

1. مصرف‌گرایی نفت و گاز در داخل کشور:

به‌جای استفاده از درآمدهای نفتی برای توسعه زیرساخت‌ها، تنوع اقتصادی، و ایجاد صنایع مولد، این منابع صرف هزینه‌های جاری، یارانه‌ها، و رفع مشکلات مقطعی شده است. نتیجه این مدیریت، فرسایش منابع و کاهش قدرت اقتصادی است.

2. روند نزولی تولید نفت و گاز:

پیش‌بینی کاهش تولید نفت و گاز به دلیل فرسودگی زیرساخت‌ها، تحریم‌ها، و کاهش سرمایه‌گذاری‌های خارجی، زنگ خطری جدی برای اقتصاد ایران است. کاهش درآمدهای نفتی در بلندمدت موجب محدودیت در تامین نیازهای ارزی و توسعه کشور می‌شود.

3. تورم و کاهش رفاه عمومی:

عدم توانایی در تبدیل منابع طبیعی به سرمایه مولد، باعث کاهش رشد اقتصادی، تشدید فقر و از دست رفتن رفاه اجتماعی شده است.

4. نبود برنامه‌ریزی بلندمدت:

یکی از دلایل شرایط فعلی، نبود استراتژی اقتصادی منسجم برای مدیریت منابع و کاهش وابستگی به نفت است. در حالی‌که کشورهایی مثل نروژ توانسته‌اند با استفاده از صندوق‌های سرمایه‌گذاری نفتی، ثروت ملی خود را پایدار کنند، ایران در این مسیر ناکام مانده است.

پیشنهادها:

تنوع‌بخشی به اقتصاد: باید صنایع غیرنفتی، فناوری‌های نوین و صادرات غیرنفتی را گسترش داد.

سرمایه‌گذاری خارجی: برای جذب سرمایه‌های خارجی و انتقال فناوری، باید موانع سیاسی و اقتصادی رفع شود.

مدیریت منابع انرژی: سیاست‌های مصرف انرژی بهینه‌سازی شده و منابع مالی حاصل از صادرات نفت به توسعه زیرساخت‌ها اختصاص یابد.

ایجاد شفافیت و مبارزه با فساد: شفافیت مالی و کاهش فساد در بخش‌های اقتصادی می‌تواند اعتماد عمومی و سرمایه‌گذاری را افزایش دهد.

اگر اصلاحات لازم انجام نشود، ایران با خطر افت اقتصادی بیشتر، افزایش شکاف طبقاتی و ناتوانی در خروج از چرخه فقر مواجه خواهد شد.