مهاجرت از انتخاب به فرار: بازتابی از نارضایتی اجتماعی و حکمرانی

به گزارش اطلاع با ما ،مهاجرت از انتخاب به فرار:  محمد فاضلی، جامعه‌شناس، با اشاره به تغییر الگوهای مهاجرت، معتقد است که مهاجرت از ایران در سال‌های اخیر از یک انتخاب آگاهانه به یک گزینه اجباری و نوعی فرار تبدیل شده است. وی بر اساس نتایج پیمایش‌ها بیان می‌کند که شیوه حکمرانی و نارضایتی از آن نقش کلیدی در تشدید این جریان داشته و این تغییرات بازتابی از بحران‌های اجتماعی و سیاسی در کشور است.

—

تحلیل مطلب:

1. تغییر ماهیت مهاجرت:

مهاجرت که پیش‌تر اغلب به‌عنوان یک انتخاب مبتنی بر فرصت‌های بهتر اقتصادی یا تحصیلی صورت می‌گرفت، اکنون به گزینه‌ای اجباری برای فرار از شرایط اجتماعی و سیاسی بدل شده است. فاضلی این تغییر را در چارچوب نارضایتی گسترده از حکمرانی و آینده مبهم کشور تحلیل می‌کند.

2. نارضایتی از حکمرانی:

براساس پیمایش ارائه‌شده، ۹۳.۶ درصد از شرکت‌کنندگان از عدم همخوانی شیوه حکمرانی با واقعیات جامعه ناراضی بوده‌اند. این آمار نشان‌دهنده گسست عمیق میان مردم و نهادهای حکومتی است که منجر به افزایش مهاجرت‌های اجباری شده است.

3. تفاوت نسل‌های مهاجر:

فاضلی به تفاوت نگرش میان کسانی که پیش از سال‌های ۱۳۹۶ و ۱۴۰۱ مهاجرت کرده‌اند با کسانی که بعد از این تاریخ‌ها ایران را ترک کرده‌اند اشاره می‌کند. مهاجران اخیر، برخلاف نسل‌های قبلی، حس مثبتی نسبت به ایران ندارند و اغلب با احساس فرار و اجبار مهاجرت کرده‌اند.

4. پیامدهای اجتماعی و سیاسی:

افزایش مهاجرت‌های اجباری نشان‌دهنده بحران اعتماد عمومی و فقدان امید به اصلاح است. این وضعیت نه‌تنها از دست دادن سرمایه‌های انسانی کشور را تشدید می‌کند، بلکه به نوعی بازتاب نارضایتی عمومی و بی‌اعتمادی به آینده است.

—

نتیجه‌گیری:

تحلیل فاضلی از مهاجرت‌های اخیر، روندی نگران‌کننده را برجسته می‌کند که نشان‌دهنده تغییر ماهیت مهاجرت از یک انتخاب آزاد به فراری اجباری است. این پدیده نیازمند بازاندیشی در سیاست‌های حکمرانی و ایجاد امید در میان جامعه برای بازسازی اعتماد عمومی و جلوگیری از گسست بیشتر است.