مخالفت وزیر راه با الحاق زمین؛ عامل تأخیر در طرح نهضت ملی مسکن؟

به گزارش اطلاع با ما، مخالفت وزیر راه با الحاق زمین: نامه‌ای از وزیر راه و شهرسازی منتشر شده است که نشان می‌دهد خانم صادق مالواجرد همچنان بر توسعه عمودی در شهرها اصرار دارد و مخالف الحاق زمین به محدوده شهرها است.

فرشید ایلاتی، کارشناس مسکن، بیان کرد که این رویکرد باعث کندی در پیشبرد طرح نهضت ملی مسکن، افزایش هزینه‌ها و گرانی ساخت‌وساز شده است. او معتقد است که مخالفت وزیر با الحاق زمین و اصرار بر تراکم‌سازی باعث طولانی‌تر شدن پروژه‌ها و افزایش تورم ساخت مسکن شده است.

این کارشناس همچنین با انتقاد از احتکار زمین توسط دولت، تأکید کرد که این اقدامات برخلاف برنامه هفتم توسعه است. وی خواستار استیضاح وزیر راه به علت عدم اجرای تکالیف قانونی و قانون‌شکنی شد. ایلاتی افزود که مجلس باید در خصوص این موضوع از وزیر توضیح بخواهد.

نامه و سیاست‌های اخیر وزیر راه و شهرسازی در خصوص عدم الحاق زمین به محدوده شهرها و تمرکز بر توسعه عمودی (تراکم‌سازی)، از چند منظر قابل تحلیل است:

1. تأثیر بر نهضت ملی مسکن

مخالفت وزیر با الحاق زمین به محدوده شهرها یکی از عوامل اصلی کند شدن پروژه‌های نهضت ملی مسکن عنوان شده است. اصرار بر ساخت‌وساز عمودی به جای توسعه افقی، باعث افزایش زمان ساخت و هزینه‌های پروژه‌ها شده است. این مسأله موجب شده قیمت تمام‌شده مسکن برای متقاضیان افزایش یابد و تکمیل پروژه‌ها به دلیل طولانی شدن فرآیند ساخت‌وساز با تورم بیشتری همراه شود.

2. تعارض با برنامه هفتم توسعه و قوانین جاری

یکی از انتقادات جدی به وزیر، تخطی از برنامه هفتم توسعه و قانون «ساماندهی بازار زمین، مسکن و اجاره‌بها» است. طبق این قوانین، زمین‌های بی‌استفاده شهری مشمول عوارض شده و باید برای رفع نیازهای مسکن مورد استفاده قرار گیرند. اما تأکید وزیر بر استفاده از زمین‌های شهری موجود و عدم الحاق زمین‌های جدید، با الزامات قانونی تضاد دارد.

3. پیامدهای اجتماعی و اقتصادی

اصرار بر تراکم‌سازی به جای توسعه افقی و افزایش محدوده شهرها می‌تواند پیامدهای اجتماعی و اقتصادی مختلفی داشته باشد:

افزایش هزینه مسکن: با طولانی‌تر شدن پروژه‌ها و تورم ساخت‌وساز، قیمت تمام‌شده مسکن برای متقاضیان افزایش می‌یابد.

عدم تناسب با نیازهای مناطق مختلف: در مناطقی مانند قم که ساخت‌وساز ویلایی با نیازها و فرهنگ محلی سازگارتر است، تحمیل تراکم‌سازی موجب کندی پروژه‌ها و نارضایتی مردم شده است.

کاهش کیفیت زندگی: افزایش تراکم در شهرها بدون توسعه زیرساخت‌ها می‌تواند به کاهش کیفیت زندگی، افزایش تراکم جمعیت و فشار بر خدمات شهری منجر شود.

4. احتکار زمین و نقش دولت

یکی از مسائل مطرح‌شده، احتکار زمین توسط سازمان ملی زمین و مسکن است. این موضوع به کاهش عرضه زمین در بازار منجر شده و فشار بیشتری بر سیاست‌های تراکم‌سازی وارد کرده است. اگر این زمین‌ها به درستی مدیریت شوند، می‌توانند بخشی از نیاز مسکن کشور را برطرف کنند.

5. لزوم پاسخگویی وزیر

منتقدان خواستار پاسخگویی وزیر در قبال تصمیمات و سیاست‌های وی هستند. عملکرد او به‌ویژه در مقام معاونت معماری و شهرسازی نیز مورد انتقاد قرار گرفته و نقش او در تأخیر پروژه‌ها و افزایش هزینه‌ها برجسته شده است. مجلس شورای اسلامی و کمیسیون عمران باید در این خصوص وارد عمل شوند و اقدامات نظارتی لازم را انجام دهند.

نتیجه‌گیری:

تمرکز صرف بر تراکم‌سازی و عدم الحاق زمین به محدوده شهرها، رویکردی است که نیاز به بازنگری جدی دارد. سیاست‌های اتخاذشده علاوه بر ایجاد چالش در تکمیل پروژه‌های مسکن ملی، موجب افزایش هزینه‌ها و فشار بر متقاضیان مسکن شده است. اصلاح این سیاست‌ها و استفاده بهینه از زمین‌های احتکارشده دولتی می‌تواند بخشی از مشکلات موجود را حل کند.