فاجعه داروی آلوده: مرگ ۷۰ بیمار دیالیزی و ضعف نظارت بر کنترل کیفیت

به گزارش اطلاع با ما فاجعه داروی آلوده-این واقعه، مرگ بیش از ۷۰ بیمار دیالیزی در اثر مصرف داروی آلوده به آلومینیوم، یک بحران جدی در نظام سلامت کشور محسوب می‌شود. چند نکته کلیدی در این ماجرا قابل توجه است:

1. ضعف نظارت کیفی:

مشکل اساسی که در این حادثه نمایان شده، نبود کنترل کیفی دقیق و موثر در فرآیند تولید داروهاست. آلودگی داروها به فلزات سنگین، نشان از ضعف سیستم نظارت و کنترل کیفیت دارد. از آنجا که داروهای دیالیز مستقیماً وارد جریان خون بیماران می‌شوند، این نوع آلودگی‌ها می‌تواند بسیار کشنده و خطرناک باشد. با وجود اینکه استانداردهای مشخصی برای تولید داروها تعیین شده است، عدم رعایت این استانداردها از سوی شرکت تولیدکننده و ضعف نظارت دولتی، منجر به فاجعه شده است.

2. نقش مسئولیت‌پذیری و پاسخگویی نهادها:

کمیسیون بهداشت و درمان مجلس به این مسئله ورود کرده، اما این ورود باید همراه با پیگیری‌های عمیق‌تر باشد. هرچند رئیس سازمان غذا و دارو در پی افشای موضوع، دستورات فوری برای اصلاح مشکلات صادر کرده است، اما این اقدامات نباید به رسیدگی‌های مقطعی و موقتی محدود بماند. نیاز به نظام پاسخگویی دقیق و شفاف در این‌گونه موارد احساس می‌شود.

3. ضعف در تامین مواد اولیه باکیفیت:

در این حادثه مشخص شد که مواد اولیه مورد استفاده توسط شرکت ثامن از دو منبع تامین شده که هر دو آلوده به آلومینیوم بوده‌اند. این مشکل نشان‌دهنده ضعف در زنجیره تامین مواد اولیه برای داروها و نبود کنترل کافی در مبادی اولیه است. چنین زنجیره‌هایی باید از سوی نهادهای نظارتی و نیز شرکت‌های تولیدکننده با دقت بررسی و ارزیابی شوند تا استانداردهای لازم رعایت گردد.

4. ایجاد پیامدهای اجتماعی و روانی:

چنین فجایعی علاوه بر آسیب جسمی به بیماران و خانواده‌هایشان، پیامدهای روانی و اجتماعی گسترده‌ای نیز دارد. بی‌اعتمادی مردم به کیفیت داروهای تولید داخل و عملکرد سازمان‌های نظارتی، می‌تواند سلامت جامعه را تحت تاثیر قرار دهد و حتی منجر به افزایش وابستگی به داروهای خارجی شود.

5. ضرورت بازنگری در نظام دارویی و قوانین نظارتی:

این حادثه تلنگری برای بازنگری جدی در قوانین و مقررات دارویی کشور و افزایش سختگیری‌ها در نظارت بر تولید دارو است. ایجاد تغییرات ساختاری و تقویت بخش نظارتی می‌تواند از وقوع چنین فجایعی در آینده جلوگیری کند.

در پایان، این حادثه ضرورت اقدامات پیشگیرانه، تقویت نظارت‌ها و بازنگری در قوانین را به طور جدی گوشزد می‌کند. تضمین کیفیت دارو و سلامت بیماران باید در اولویت اصلی قرار گیرد تا از تکرار چنین رویدادهای تلخی جلوگیری شود.