مهاجری: شمخانی باید پاسخگوی نقش خود در موانع برجام باشد، نه مدعی مسائل گذشته

به گزارش اطلاع با ما  شمخانی- محمد مهاجری، فعال سیاسی اصولگرا، اظهارات اخیر علی شمخانی درباره عدم حمایت از رؤسای‌جمهور پیشین را نشانه‌ای از تلاش او برای انکار نقش خود در ممانعت از برجام دانست. مهاجری تأکید کرد که شمخانی، با وجود ادعای حمایت از برجام، در واقع یکی از عوامل اصلی مخالفت با آن بوده و باید به‌عنوان متهم، پاسخگوی عملکرد گذشته خود باشد. این اظهارات، واکنش‌هایی را در میان تحلیلگران سیاسی برانگیخته است و نقش شمخانی در پشت پرده تصمیمات سیاسی مختلف را پررنگ می‌کند.

اظهارات اخیر محمد مهاجری درباره نقش علی شمخانی در ممانعت از برجام و عدم حمایت او از رؤسای‌جمهور پیشین، جنبه‌ای جدید از پیچیدگی‌های سیاسی داخلی ایران را روشن می‌کند.

محمد مهاجری فعال سیاسی اصولگرا در پاسخ به این سوال که شمخانی اخیرا با انتقاد از رؤسای‌جمهور سابق از جمله احمدی‌نژاد، روحانی و رئیسی گفت که به هیچ‌کدام از آن‌ها رای نداده اما این سوال مطرح است که وی همواره در همه دوره‌ها نقش کلیدی داشته هدف او از طرح این مسائل چیست، عنوان کرد: آقای شمخانی در اینجا دست خودش را رو کرد و در واقع گفت که یکی از موانع اصلی برجام ایشان هستند. گرچه به ظاهر خودش را طرفدار برجام نشان می‌دهد اما در اینجا اثبات کرد که عامل ایستادن در مقابل برجام ایشان بوده است. در واقع یکی از عوامل مهم ایستادن در مقابل برجام ایشان بود و حتی اگر مستقیما هم خودش دخالت نکرده به هر حال دیگرانی را در مقابل برجام قرار داده است.

تحلیل:

1. تناقض در مواضع شمخانی:

اظهارات شمخانی مبنی بر عدم حمایت از رؤسای‌جمهور پیشین و ادعای او درباره طرفداری از برجام، با اتهامات مهاجری مبنی بر نقش مستقیم یا غیرمستقیم او در ممانعت از برجام، تناقض‌آمیز است. این مسئله می‌تواند بیانگر تلاش شمخانی برای بازتعریف نقش خود در تصمیمات کلیدی گذشته باشد.

2. پیامدهای سیاسی:

انتقاد مهاجری از شمخانی، نشان‌دهنده اختلافات جدی میان اصولگرایان درباره مسئولیت‌های گذشته و تأثیر آن بر تصمیم‌گیری‌های مهمی مانند برجام است. این انتقادها می‌تواند به تضعیف اعتبار شمخانی در میان گروه‌های مختلف منجر شود و جایگاه او را در ساختار قدرت تضعیف کند.

3. حساسیت مسئله برجام:

برجام، یکی از مهم‌ترین مسائل سیاست خارجی ایران در دهه گذشته، همواره محل نزاع داخلی بوده است. اگر نقش شمخانی در ممانعت از اجرای برجام اثبات شود، ممکن است واکنش‌های عمومی و سیاسی شدیدی به دنبال داشته باشد، به‌ویژه در شرایطی که مشکلات اقتصادی و تحریم‌ها همچنان فشار قابل‌توجهی بر مردم وارد می‌کنند.

4. اهمیت شفافیت:

مهاجری با طرح این مسائل، بر نیاز به شفافیت بیشتر درباره نقش شمخانی و دیگر مقامات در تصمیم‌گیری‌های مهم گذشته تأکید می‌کند. چنین شفافیتی می‌تواند اعتماد عمومی به مسئولان را افزایش دهد یا دست‌کم از گسترش شایعات و ابهامات بکاهد.

نتیجه‌گیری:

این اظهارات، نقطه عطفی در بازخوانی نقش مقامات کلیدی در سیاست‌های داخلی و خارجی ایران است. توجه به این مسائل می‌تواند به شفاف‌سازی تاریخ معاصر کمک کند و زمینه‌ساز تصمیم‌گیری‌های دقیق‌تر در آینده باشد.