دلالت یابی حملات اسرائیل به شمال لبنان

به گزارش اطلاع با ما  محمدسامان اقدامی: حملات اسرائیل به شمال لبنان–ارتش اسرائیل در دو روز پیاپی به مناطق شمالی لبنان حمله هوایی کرد. ابتدا به منزلی در روستای علمات در منطقه مسیحی نشین جبیل. و سپس به منزلی دیگر در روستای عین یعقوب، در منطقه سنی نشین عکار. و هر دو حمله نقطه زن. یا حداقل با چنین ادعایی. و هر دو قربانی اش زنان و کودکان
بی گناه (حدود ۵۰ شهید در مجموع دو حمله)

این ششمین بار در این جنگ است که ارتش اسرائیل به مناطق شمالی لبنان حمله می‌کند:
– دو حمله هوایی به منطقه معیسره در کسروان
– یک حمله هوایی به روستای دیربلا در باترون
– یک حمله هوایی به روستای ایطو در زغرتا
– یک حمله هوایی به روستای علمات در جبیل
– یک‌ حمله هوایی به روستای عین یعقوب در عکار

حملات ارتش اسرائیل به مناطق شمالی لبنان از چند منظر قابل توجه است:

گسترش دایره جنگ

در دهه ۹۰، جنگ‌های اسرائیل و حزب‌الله عمدتاً بر مناطق جنوبی لبنان متمرکز بود. سپس، در سال ۲۰۰۶ و جنگ تموز، دایره جنگ به ضاحیه جنوبی بیروت گسترش یافت. تحت عنوان دکترین ضاحیه که توسط  گادی آیزنکوت، ژنرال اسرائیلی مطرح شد.
اما در این جنگ، ضربات اسرائیل علاوه بر جنوب و ضاحیه ، منطقه بقاع – که سومین محل پراکندگی وسیع شیعیان در لبنان است- را نیز در برگرفته است. با این‌ حال آنچه تا حد زیادی غیرقابل پیش‌بینی می نمود، گسترش آتش جنگ به مناطق شمالی لبنان بود که عمدتاً سنی و یا مسیحی‌ نشین هستند و دور از معادله جنگ.

زمینه‌سازی برای جنگ داخلی

پس از بالاگرفتن آتش جنگ، شیعیان جنوب، بقاع و ضاحیه، به شهرها و روستاهای شمالی لبنان مهاجرت کردند. و چنانکه گفته شد این مناطق دارای اکثریت سنی و مسیحی و اقلیت شیعه است. حملات نقطه‌ زن اسرائیل به محل اقامت شیعیان در این‌ مناطق و در نتیجه ناامن شدن آنها، می تواند اعتراض اهالی سنی و مسیحی‌ آن را درپی داشته باشد و باعث بروز مشکلات زیادی بین‌ شیعیان و آنها شود. امری که در واقع یکی از زمینه های “سناریوی جنگ داخلی” محسوب می شود. بنابراین یکی دیگر از اهداف اسرائیل از حمله به مناطق شمالی لبنان را می توان افزایش فشار و زمینه سازی برای بروز جنگ داخلی قلمداد کرد.

نمایش تسلط و سیطره امنیتی رژیم صهیونیستی

مناطق شمالی لبنان به دلیل دوری از مرز اسرائیل و حضور اندک شیعیان، همواره خارج از معادله جنگ بوده و به نوعی نقش پناهگاه مردم جنگ زده جنوب و ضاحیه را ایفا می کردند. ارتش اسرائیل با حملات نقطه زن به این مناطق، قصد دارد این پیام را به دشمنان خود برساند که هیچ مکان امنی برای آن ها وجود ندارد! و چنانکه مسئولان آن بارها اعلام کرده‌اند: “هر کس را در هر جا که بخواهد مورد هدف قرار می دهد.” ادعایی که هر چند مبالغه آمیز به حساب می آید، اما در راستای جنگ روانی و جنگ روایت ها قابل بررسی است.

هدف قرار دادن غیرنظامیان

رژیم‌ صهیونیستی در پوشش حملات نقطه زن و ترور افراد خاص، به قتل غیرنظامیان که عمدتا زنان و کودکان بی گناه هستند می پردازد. امری که در راستای افزایش هزینه جنگ برای جمهور مقاومت و معادله ی بازدارندگی تفسیر می شود. هر چند نباید از نقش تدابیر غلط حفاظتی و پدافند غیرعامل نیز غافل شد. برای مثال استقرار چند خانواده در یک ساختمان، منجر به بالارفتن عدد قربانیان در صورت حملات هوایی می شود.