جای مسکن بالای دولت است

به گزارش اطلاع با ما جای مسکن بالای دولت است-افشین بیک‌پور؛ کارشناس اقتصاد مسکن : با تغییر دولت، اخیرا بحث سرنوشت نهضت ملی مسکن و آینده ساخت مسکن‌های حمایتی بر سر زبان‌ها افتاده است. در گام صفر دولت باید اهداف خود از برنامه نهضت ملی مسکن را بازبینی نماید؛ زیرا در صورت مشخص نبودن هدف ممکن است تجارب نامطلوب گذشته مجددا تکرار گردد و موجب اتلاف منابع کشور گردد.

ساخت مسکن‌های حمایتی مستلزم توجه به سه سطح برنامه‌های آمایشی، ملی و منطقه‌ای است. تا زمانی استراتژی‌های هر یک از این سه سطح مشخص نباشد، ساخت مسکن حمایتی شبیه مُسکن برای بازار مسکن رفتار خواهد نمود و چه بسا وضعیت تامین مسکن را در برخی از مناطق بدتر نماید.

ظرفیت جذب جمعیت در مناطق، کیفیت تامین مسکن متناسب با نیاز و الگوهای توسعه شهر و مسکن سه عامل کلیدی در تدوین استراتژی‌ها محسوب می‌شوند که توجه به آنها باعث تنوع در ارائه نسخه‌های متنوع در پهنه کشور و الزامات اختصاصی خواهد شد.

به عنوان مثال در حال حاضر بر اساس استانداردهای شاخص کیفیت توسعه شهری، شهر تهران بیش از سه میلیون نفر جمعیت اضافی را در خود جای داده است که منجر به ایجاد بحران‌های سکونتگاهی در این شهر شده است و نیازمند اتخاذ برنامه متفاوت برای آن می‌شود. به همین ترتیب نیاز است برای سایر مناطق سکونتگاهی، استراتژی مخصوص آن تدوین شود. این رویکرد استفاده از انواع ابزارهای تامین مالی را نیز برای دولت تسهیل خواهد کرد.

در سطح نهادی، به دلیل ماهیت چند بخشی توسعه شهرها، اقدامات مربوط به تدوین و پیاده سازی استراتژی‌های هر منطقه نیازمند بسیج شدن و همراهی سایر دستگاه‌ها است که این امر با رویکرد فرماندهی واحد در سطح رئیس‌جمهور امکان‌پذیر است. بنابراین لازم است که پیشبرد برنامه تامین مسکن در بطن توسعه شهرها، در سطوح عالی تصمیم‌گیری دولت پیگیری گردد.