ترامپ بدتر است یا بایدن؟
به گزارش اطلاع با ما آمریکایی‌ها می‌توانند برخورد ویرانگر با ایران داشته باشند اما هیچ وقت اولویت‌شان نبوده چون علاوه بر هزینه‌های سنگین و احتمالِ نابودی اسرائیل، پیامدهای گسترده‌ای دارد و باعث می‌شود با شتاب بیشتری الهام‌بخشی تمدنی‌شان را از دست بدهند. بقایشان به عنوان قدرتِ برتر متزلزل می‌شود.
ترامپ برای این حرف‌ها تره خُرد نمی‌کند و آمریکا را به مسیر دست کشیدن از سو‌‌داهای جهان‌شمول می‌بَرد تا دغدغه‌های داخلی را بر صدر بنشاند. رویکردش نسبت به بیرون صراحتا سلطه‌جویانه و استثماری است که دافعه زیادی دارد. دمکرات‌ها اما مأموریت اصلی‌شان را پنهان کردن همین چهره مداخله‌جو و غارت‌گرِ آمریکا می‌دانند.
به عنوان ایرانی باید کدام را ترجیح بدهیم؟ ترامپ که با تشدید درگیری، احتمال سقوط‌ِ ما و خودشان را نزدیک کند؟ یا بایدن که اسلحه به دست بالای سرمان بایستد و قمار فروپاشی در فرسایش یا نجات با مقاومت شکل بگیرد؟ روشنفکرِ بسیار خشن اما بانقابی که انواع ترفندها را برای تحریم و شورش به کار می‌گیرد بدتر است؟ یا دیوانه‌ای که ممکن است هم ما را بزند هم کمر خودشان را بشکند؟
یک طرف جهان‌خواری داریم که آکادمیک است و سیاس در طرف دیگر جهان‌خواری که بازاری است و الوات. قبلا هر دو جنس را تجربه کرده‌ایم و با خسارت‌های فراوان از هر دو شکست خورده‌ایم.
به نظر بنده لازم نیست ترجیح بدهیم، برای ایران چندان فرقی نمی‌کند. هر کدام در کاخ‌سفید باشند ممکن است ناگوارترین‌ها برای ما رخ بدهد. سرنوشت ما بستگی زیادی به اتفاقات دارد همانطور که یک لجبازی کور در داخل (هاشمی و اصلاحطلب‌ها) به اوباما چراغ سبز داد تا از نامه‌نگاری به وحشیانه‌ترین تحریم‌های تاریخ تغییر سیاست بدهد.
به خصوص چون هیچ تأثیری در انتخابات آمریکا نداریم بهترین گزینه همان بی‌تفاوتی و صرف نکردن انرژی است. اگر فقط در پایان از نتیجه باخبر شویم چیز زیادی را از دست نخواهیم داد. کافی است تیترها را بخوانیم و بگذریم، پیروزی این یا آن نصیبی برای ما ندارد.
از کلان‌ترین جنبه ماجرا باز به همین نتیجه می‌رسیم: اگر بایدن سر کار باشد جنگ با روسیه ادامه پیدا می‌کند و در کنار خسارت‌هایش، فرصت‌های جدیدمان گشوده می‌ماند. اگر ترامپ به قدرت برسد احتمالا شعله‌ها در اوکراین فروکش می‌کند و با چین سرشاخ خواهند شد. این هم خسارت‌های سنگینی برای ما دارد اما همزمان فرصت‌های بزرگی پدید می‌آورد.
چون هیچ کدام از اینها کاملا قابل پیش‌بینی نیست و پیامدهایشان به محاسبه درنمی‌آید لذا نمی‌شود به وزن‌کشی و انتخاب رسید. مگر کسی الهامی چیزی بهش بشود تا بتواند یکی را با قطعیت ترجیح بدهد. در خودِ آمریکا تعصب موج می‌زند و انتخاب‌‌ها قطعی شده، فقط می‌توانیم آرزو کنیم هیچ کدام کوتاه نیایند.
- نظرات ارسال شده توسط شما، پس از تایید توسط مدیران سایت منتشر خواهد شد.
- نظراتی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
- نظراتی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
ارسال نظر شما
مجموع نظرات : 0 در انتظار بررسی : 0 انتشار یافته : 0