تحلیلی بر حوادث سوریه

به گزارش اطلاع با ما، تحلیلی بر حوادث سوریه: حسین کمیل – سکوت چند روزه نیروهای ایران و گرفتن تضمین‌های سخت برای ورود به نبرد و نهایتا ارائه یک طرح بی‌نظیر عملیاتی توسط جمهوری اسلامی!

در حالی که ۷۲از سقوط سریع حلب و اطراف آن میگذشت اما بجز در بستر مجازی،در واقعیت خبری از نیروهای مقاومت تحت رهبری ایران در مهلکه سوریه نبود؛شاید تمرکز اندک نیروهای باقیمانده مقاومت بر محور جولان،خروج حزب الله از سوریه بخاطر شرایط جنوب لبنان و البته فشار مشترک روسها به عنوان رقیب و اماراتیهای به نمایندگی از اعراب برای اخراج مقاومت از سوریه در عوض بازگشت سوریه به اتحادیه عرب و سایر مزایا از جمله عدم ترور اسد و خانواده‌اش توسط اسراییل، از دلایل آشکار چنین فقدانی باشد؛

اما عدم موافقت سوریها با استقرار ۱۵۰هزار نیروی مقاومت متشکل از قریب به ۵۰هزار نیروی یمنی،لشکرهای فاطمیون و زینبوین ،مقاومت عراق و متخصصین نیروهای مسلح ایران از همه رده‌های ارتش و سپاه پس از اتفاقات بعد از طوفان‌الاقصی،عدم پایبندی سوریها به برخی توافقات گذشته خصوصا در حوزه اقتصاد، معامله‌گری‌های سیاسی و دست داشتن دستگاه اطلاعاتی سوریه(با تغییر ساختاری پس از داعش و دوری از مقاومت و نزدیکی به امارات) در شناسایی و شهادت مسئولین مقاومت نظیر سید رضی توسط اسراییل و سکوت تایید کننده دولت سوریه در قالب معامله‌ی اخراج مقاومت از سوریه برای در امان ماندن از سقوط و ضربه از جانب اسراییل و مسائل دیگری از این قبیل دلیل سکون ایران تا دیروز بود؛سکونی که سبب شد تا نظام سوریه بیش از پیش به خیانت منصوبان و حامیان جدید عربش پی برده و عملا خود را در معرض سقوط قطعی آنهم بدون درگیری مستقیم با اسراییل ببیند؛

علی رغم چهار بار درخواست رسمی دولت سوریه از ایران برای حضور فوری و کمک نظامی،مادامی که دولت سوریه اقدام به انتشار رسمی این درخواست از تلویزیون و در جریان قرار گرفتن ملت سوریه و خروج چنین درخواستی با پیوست پذیرش تمامی شرایط طرف پذیرنده(ایران)،جمهوری اسلامی به نوعی کم‌تحرکی اختیاری مبادرت نمود و پس از اعلام رسمی آن،و البته اعلام رسمی گفت و گوی تند بشار اسد با مقامات اماراتی مبنی بر کنترل قطعی اوضاع به کمک «متحدان واقعی» و انتشار اخباری مبنی بر پاکسازی بخشی از دستگاه اطلاعتی سوریه از عناصر نزدیک به امارات و بروز برخی درگیری‌های مسلحانه در این مورد در پایتخت سوریه،دکتر عراقچی ضمن حضور در دمشق و ملاقات با بشار اسد از «رسیدن به تفاهم محکم با اسد» و حمایت قاطع ایران از دولت سوریه در مبارزه با تروریسم و ارائه طرح ابتکاری پاکسازی«ادلب» بجای آزادسازی «حلب»اقدام نمود؛
طرحی که بنظر میرسد ایرانی‌ها از مدتها پیش روی آن فکر کرده و آن را کاملا عملیاتی به میدان ارائه کرده‌اند؛

براساس این طرح ابتکاری،ضمن حفظ شهر حماه به هر قیمت و جلوگیری از پیشروی به سمت دمشق و نیز شمال لبنان،عملیات انتقامی نیروهای متحد،بجای حلب بر استان ادلب با جمعیت حدودا ۲ میلیونی از تروریستها و خانواده‌های آنان متمرکز و ضمن پاکسازی این نقطه و کانون تولید نسل تروریست‌های چند ملیتی،با فراری دادن آنها به سمت ترکیه،با ایجاد موجی عظیم از مهاجران تروریست چند ملیتی،فشار سنگینی به ترکیه بعنوان مغز متفکر و حامی عملیات حلب وارد و خانواده تروریستها بجای حرکت به سمت حلب و قرار گرفتن در محاصره پس از فتح ادلب،ناچار به حضور در خاک ترکیه خواهند شد؛

چنین مسئله‌ای با توجه به درگیری‌های چند ماه اخیر مردم ترکیه و مهاجرانی از این دست و زدوخورد مسلحانه و کشتار دو طرف،فشار بی‌سابقه‌ای علیه اردوغان ایجاد خواهد نمود! که میتواند منجر به عقب‌مشینی او از برخی طرح‌ها شود؛

لذا حضور سریع بخشی از نیروهای فاطمیون و حزب‌الله در حماه را ظرف ۱۲ ساعت گذشته،میتوان ذیل همین توافق محاسبه نمود؛

ناگفته نماند سوریه در مدت اخیر در بحث اسکان آوارگان لبنانی سنگ تمام گذاشت اما اتفاقاتی که در حوزه اقتصادی و ایجاد جبهه پشتیبان و جلوگیری از زیر ضربه رفتن برخی دارایی‌های مقاومت در سوریه رخ می‌داد عملا بحث اعتماد و آینده فعالیت مقاومت در سوریه بعنوان ستون فقرات مقاومت و ثقل کوریدور شرق به غرب را با چالش‌های جدی روبه‌رو کرده که ان‌شاالله پس از فائق آمدن بر بحران فعلی سوریه که حقیقتا بسیار دشوارتر از گذشته بنظر می‌رسد،به سرانجام مطلوب خواهد رسید