بحران مسکن در ایران: فاصله درآمد و هزینه، چهار دهک را از خانه‌دار شدن محروم کرد

به گزارش اطلاع با ما ، بحران مسکن در ایران: مسعود فراهانی، کارشناس مسکن، اعلام کرد که بیش از 233 هزار خانوار ایرانی، به‌ویژه مستأجران، درگیر فقر ناشی از هزینه‌های مسکن هستند. دلیل اصلی این بحران، افزایش شدید هزینه‌های مسکن نسبت به درآمد خانوارهاست. حتی دهک‌های میانی نیز پس از پرداخت اجاره‌، به زیر خط فقر سقوط می‌کنند. وی تأکید کرد که بخش مهمی از جامعه ایران اساساً شانس خانه‌دار شدن را از دست داده است.

—

تحلیل کامل:

بحران مسکن در ایران به یکی از جدی‌ترین معضلات اجتماعی و اقتصادی کشور تبدیل شده است، به‌طوری که توان مالی بسیاری از خانوارها در تأمین سرپناه مناسب به‌شدت کاهش یافته است. این بحران از دو زاویه اصلی قابل تحلیل است:

1. دلایل بحران مسکن:

شکاف بین درآمد و هزینه‌ها:

در حالی که هزینه‌های مسکن به‌ویژه اجاره‌بها طی سال‌های اخیر با نرخ تورم بالا افزایش یافته است، درآمد خانوارها متناسب با این تغییرات رشد نکرده است. این شکاف باعث شده که حتی خانوارهای دهک‌های میانی (۵ و ۶) نیز توانایی تأمین هزینه‌های مسکن را نداشته باشند.

رشد نابرابر قیمت مسکن:

در شهرهای بزرگ، قیمت مسکن به‌صورت غیرمنطقی رشد کرده و دسترسی اقشار کم‌درآمد و متوسط را به خانه‌دار شدن غیرممکن ساخته است.

نبود سیاست‌های حمایتی کارآمد:

سیاست‌های دولتی در زمینه تأمین مسکن اجتماعی یا کنترل بازار اجاره، اغلب ناکارآمد بوده و بیشتر به‌نفع سرمایه‌گذاران و مالکان عمل کرده است.

2. پیامدهای اجتماعی و اقتصادی:

افزایش فقر:

خانوارهای دهک‌های پایین و حتی میانی به‌واسطه هزینه‌های بالای مسکن، بخش قابل‌توجهی از درآمد خود را صرف اجاره‌بها می‌کنند و به زیر خط فقر سقوط می‌کنند.

کاهش امید به خانه‌دار شدن:

برای دهک‌های پایین و میانی، خرید خانه به یک رؤیای دست‌نیافتنی تبدیل شده و این امر موجب بی‌ثباتی اجتماعی و افزایش ناامیدی در جامعه شده است.

افزایش حاشیه‌نشینی:

ناتوانی در تأمین مسکن مناسب در شهرها، باعث گسترش حاشیه‌نشینی و زندگی در مناطق فاقد امکانات شده است.

راهکارهای پیشنهادی:

1. ایجاد مسکن اجتماعی:

دولت می‌تواند با ساخت مسکن ارزان‌قیمت و واگذاری آن به خانوارهای کم‌درآمد، بخشی از فشارها را کاهش دهد.

2. کنترل بازار اجاره:

اجرای سیاست‌های تنظیم اجاره‌بها و حمایت از مستأجران می‌تواند از سقوط بیشتر خانوارها به زیر خط فقر جلوگیری کند.

3. تقویت درآمد خانوار:

افزایش دستمزدها و ایجاد فرصت‌های شغلی با درآمد مناسب، می‌تواند قدرت خرید خانوارها را افزایش دهد.

4. مبارزه با سوداگری در بازار مسکن:

وضع مالیات بر خانه‌های خالی و سرمایه‌گذاری‌های غیرمولد در بازار مسکن، می‌تواند بازار را به سمت تعادل سوق دهد.