بحران مالی در حوزه سلامت؛ زنگ خطر کمبود دارو و مطالبات معوق پرستاران

به گزارش اطلاع با ما ، بحران مالی در حوزه سلامت: در شرایطی که تنها ۱۱۰ روز تا پایان سال ۱۴۰۳ باقی مانده است، وضعیت منابع مالی حوزه سلامت بحرانی‌تر از همیشه به نظر می‌رسد. مشکلات متعددی نظیر تخصیص ناکافی بودجه طرح دارویار، معوقات گسترده پرستاران، بدهی به پیمانکاران، و فشارهای ناشی از بدهی سازمان تأمین اجتماعی، تهدیدی جدی برای پایداری سیستم بهداشت و درمان کشور ایجاد کرده است.

۱. طرح دارویار: چالش اصلی تأمین دارو

یکی از نگرانی‌های کلیدی در این حوزه، وضعیت بحرانی طرح دارویار است. تخصیص کمتر از یک سوم بودجه مصوب (۷۴ هزار میلیارد تومان) تا این مقطع از سال، نشان‌دهنده مدیریت ناکارآمد منابع یا نبود اولویت‌گذاری صحیح است. این امر نه تنها زنجیره تأمین دارو را مختل می‌کند، بلکه صنعت داروسازی داخلی را نیز با بحران نقدینگی مواجه ساخته و در نهایت به کمبود دارو و افزایش مشکلات بیماران منجر خواهد شد.

۲. معوقات پرستاران: بحران نیروی انسانی

مطالبات معوق پرستاران و کادر درمانی، که به حدود ۵ تا ۶ ماه رسیده است، همچنان یکی از عوامل اصلی کاهش انگیزه در نیروهای خط مقدم درمان است. گرچه کاهش معوقات نسبت به گذشته قابل تقدیر است، اما این میزان همچنان نشان‌دهنده ضعف در برنامه‌ریزی مالی و اولویت‌دهی به نیروهای حیاتی حوزه سلامت است. اعتراضات پی‌درپی پرستاران در ماه‌های گذشته نیز هشداری برای سیاست‌گذاران بوده که تاکنون پاسخ مناسبی به آن داده نشده است.

۳. بدهی‌های سنگین: چالشی چندوجهی

بدهی ۹۷ هزار میلیارد تومانی وزارت بهداشت، شامل بدهی به شرکت‌های دارویی، نیروی انسانی، و پیمانکاران، عملاً وزارتخانه را در مسیر بحرانی قرار داده است. از سوی دیگر، بدهی ۳۰ هزار میلیارد تومانی سازمان تأمین اجتماعی به وزارت بهداشت، فشار مضاعفی بر تأمین منابع مالی وارد کرده است. این ارقام نشان می‌دهد که در صورت عدم مدیریت فوری، زنجیره تأمین تجهیزات پزشکی و دارویی نیز دچار بحران خواهد شد.

۴. پیامدها و راهکارها

کمبود دارو: تخصیص سریع بودجه طرح دارویار باید اولویت اول دولت باشد. بی‌توجهی به این موضوع می‌تواند کمبود گسترده داروهای ضروری را به دنبال داشته باشد.

افزایش نارضایتی کادر درمان: معوقات مالی پرستاران و دیگر کارکنان حوزه سلامت باید به‌سرعت پرداخت شود. همچنین اصلاح نظام کارانه‌ها و افزایش حقوق این نیروها می‌تواند انگیزه و عملکرد آنها را بهبود بخشد.

بازنگری در بودجه سلامت: دولت باید در ماه‌های باقی‌مانده، از منابع دیگری برای تأمین کسری بودجه سلامت استفاده کند و از تخصیص نادرست منابع به بخش‌های کم‌اهمیت‌تر جلوگیری کند.

مدیریت بدهی‌ها: با برنامه‌ریزی برای پرداخت بدهی‌ها از طریق تجدید ساختار مالی یا تسویه مرحله‌ای، می‌توان فشار بر وزارت بهداشت را کاهش داد.

نتیجه‌گیری

وضعیت فعلی نشان‌دهنده ضعف در مدیریت منابع، نبود اولویت‌گذاری صحیح و عدم برنامه‌ریزی مناسب در حوزه سلامت است. در حالی که سلامت مردم یکی از مهم‌ترین حوزه‌های استراتژیک کشور است، ادامه این وضعیت می‌تواند به پیامدهای اجتماعی و اقتصادی جدی منجر شود. دولت و وزارت بهداشت باید با فوریت و نگاه راهبردی، این بحران را مدیریت کنند.