ارتباط چندلایه ی طالبان با آشوبگران تحریرالشام و اردوغان، تهدیدی جدی علیه جبهه ی مقاومت و ج.ا.ایران!

به گزارش اطلاع با ما، ارتباط چندلایه ی طالبان با آشوبگران :امان الله دهقان فرد* پیش سخن)-* اگر دقت کرده باشید، همزمان با حرکت آغازین آشوبگرانِ مهاجم و تروریستان وابسته به «صهیوترکیه»، انجام عملیات تهاجمیِ تکفیریان دلبسته به اعراب، دوحه و صهاینه، آنهم علیه ساکنان بومی، نظامی و امنیتیِ سوریه و پیشروی های سریع در شهرها، پایگاه ها و مراکز دولتی و عمومی و از سویی به اهتزار در آمدن پارچه های منقوش به نوشته های رنگارنگ هویتیِ شِبهِ نظامیان چند ملیتی، روی خودروهای زرهی و نفربرهای اهدایی. برخی افراد از همان بدو ورود ضمن بلند کردن پرچم سفید و مخصوص طالبان و سر دادن شعارهای گروهک تحریرالشام به زبان «پشتونان»، وابستگی و دلبستگیِ عملی خود و همراهان شان به افکار، اندیشه و آداب حاکمان فعلی افغانستان را علنا اعلام و مشارکت خود در اقدامات مشترکِ متجاوزین و متصرفین، بر ضد اقوام و منافع عالیه ی سوری ها را به نمایش گذاشتند. آنچه در این میانه اهمیت داشته و فعلا مد نظر ما نیز قرار گرفته، همانا نقش «بخشی» از مجموعه های حاکم بر قندهار و کابل در وقایع شامات، روابط پشت پرده ی قدیم آنان با سران جدید استقرار داده شده در دمشق، تاثیر این ارتباطات بر امنیت ملی و منافع عمومیِ ج.ا.ایران و .. بوده که در همین رابطه مواردی را تقدیم می نماییم.

*۱)-* شاید برای برخی از مخاطبین ارجمند تازگی داشته باشد اگر بدانند که «خاستگاه» اولیه و «خواسته»های ثانویه ی اکثر قریب به اتفاق گروه های مشابه طالبان، داعش، تحریرالشام و القاعده و سایر همکیشان و همسُرایانِ ایشان نه تنها هیچگونه تفاوت ماهوی با یکدیگر نداشته بلکه تحقیقا از چند اردوگاه آموزشی، واحدهای درسی و اندیشه ی راهبردیِ مشترک، مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفته و انگیزه های اصلیِ مؤسسین و مؤتلفین «اهداف» و «مقاصد» واحدی را دنبال می نماید. گر چه البته در شیوه ی حکومت داری، برخورد با ساکنان و مردمان و نوع تعامل با ملت های مورد تحمیل واقع شده، تعمدا مغایرت هایی را بوجود آورده اند!.

*۲)-* همانگونه که پیشتر، بعضی منابعِ نظامی و امنیتیِ منطقه ای و بین المللی، بخشی از اطلاعات و اسرار پنهانِ راجع به راه اندازیِ القاعده، طالبان و پیشکسوتان همین داعشیان و تحریرالشام در افغانستان و پاکستان را افشا نموده و نقش برجسته ی چند سازمان اطلاعاتی و جاسوسی، از جمله سرویس های پاکستان، انگلستان خبیث، آمریکا و پشتیبانی های مالی چند کشور عربیِ قطر، امارات و عربستان را مورد تصریح قرار داده بودند، در عین حال اما بیشتر موارد همچنان سَر به مُهر باقی مانده و سخنی از آن بمیان نمی آید!.

*۳)-* گر چه سرویس اطلاعاتیِ «میت» و نظامیان کودتایی ترکیه، ابتدائا نقش چندانی در «راه اُفتادگیِ»گروه های نشأت گرفته از مراکز آموزشی و مدارس وهابی پرورِ پاکستان نداشته اند، لکن پس از ظهور عملیاتیِ القاعده و طالبان و مواجهه ی شِبه نظامیان آنان با نیروهای جهادی متمایل به روسیه و ایران و البته با پیشنهاد ماموران ناتو و غربیان، وارد این کشور گردیده و علاوه بر انجام اقدامات اطلاعاتی، آنهم تحت پوشش هایی همچون راه اندازی مدارس «افغان تُرک» در اکثر ولایات این کشور، همچنین به جذب و تربیت جاسوسانی از سایر اقوامِ غیر پشتون، مخصوصا اُزبک های «تُرک تبار» و نفوذشان در بدنه و سطوح میانه و عالیه ی دولتی پرداخته و زمینه را جهت بهره گیری از آنان در تشکیل گروه های مشابهی مانند داعش در عراق و سوریه و .. فراهم نموده است.

*یادآوری)-* حضور عده ی قابل توجهی از فرماندهان و اعضای طالبان در جمع تروریست های چندملیتی، بیگانه و مورد حمایت نظامیان ترکیه و مشارکت شان در قتل عام مردم مظلوم سوریه، با توجه به تمام اطلاعات، اخبار و مستندات بدست آمده ی آشکار و پنهان قبلی و فعلی، «قطعی» بوده و از مرحله ی حدس و گُمان نیز عبور کرده، مخصوصا که :

*الف)-* روابط بین سرویس اطلاعاتی و نظامیِ اردوغان و شخص آقای «هاکان فیدان»، گرداننده ی و.ا.خ فعلی و عوامل تحت مدیریت سابق ایشان در سازمان تروریست پرورِ «میت»، با رده های مختلف طالبان، طی ۲۵ سال گذشته، روز به روز در حال افزایش بوده و کمک های طرفین به یکدیگر در مقاطع و مراحل متعدد به اثبات رسیده است!.

*ب)-* علاوه بر ارایه ی پشتیبانی های کاری و معلوماتیِ سران متوهم تورانی! به حاکمیت انحصارگرایِ تَک قومی و حاکمان تحمیلیِ طالبانی و مشارکت اساسیِ شبه نظامیان افغانستانی در تاسیس و بکارگیری تروریست های داعشی و بین المللیِ سربرآورده در مناطق ترکیه، همچنین حضورِ قبلی صدها، بلکه هزاران نفر از جنگجویان تاثیرگرفته و تجربه آموخته از رهبران قندهاری در دیگر مناطق درگیری مانند آذربایجان و لیبی و شور و اشتیاق بپا شده و تبریک و تبرکات مبادله گردیده میان ماموران و دیگر مقامات کابل و دمشقِ تحریرالشامی، خود سند