آنکارا و دمشق؛ موانع و مسیرهای پیش‌رو برای بهبود روابط

به گزارش اطلاع با ما  آنکارا و دمشق: طی چهار سال اخیر، علی‌رغم کاهش تنش‌ها در منطقه، روابط آنکارا-دمشق همچنان پیچیده و نامشخص باقی مانده است. چالش‌هایی نظیر حمایت ترکیه از معارضان مسلح، نقض تمامیت ارضی سوریه، بحران پناهجویان، عدم پذیرش قطعنامه ۲۲۵۴ شورای امنیت و تحریم‌های سزار آمریکا، باعث تردید در مذاکرات میان دو کشور شده است.

تحلیل روابط پیچیده آنکارا و دمشق

روابط ترکیه و سوریه طی دهه اخیر با چالش‌های متعددی روبرو بوده که عادی‌سازی این روابط را به موضوعی پیچیده تبدیل کرده است. در این تحلیل، به بررسی مهم‌ترین موانع و فرصت‌ها در مسیر بهبود روابط این دو کشور می‌پردازیم.

1. حمایت ترکیه از معارضان مسلح

حمایت ترکیه از معارضان مسلح سوریه یکی از اصلی‌ترین موانع در مسیر بهبود روابط آنکارا-دمشق است. ترکیه به دلیل مقابله با گروه‌های کردی مانند ی.پ.ک و نیروهای دموکراتیک سوریه، حضور نظامی خود را در شمال سوریه تقویت کرده و در این مناطق عملیات نظامی مختلفی انجام داده است. این سیاست‌ها منجر به تقابل ترکیه با دولت سوریه و همچنین مخالفت کشورهای دیگری مانند ایران، روسیه و آمریکا شده است.

2. بحران پناهجویان سوری

ترکیه میزبان میلیون‌ها پناهجوی سوری است که حضور آن‌ها فشارهای اقتصادی و اجتماعی زیادی را بر این کشور وارد کرده است. این مسئله یکی از دلایل اصلی برای بهبود روابط با دمشق و بازگشت پناهجویان به سوریه است. افکار عمومی در ترکیه نیز خواستار حل این بحران و بهبود روابط با سوریه هستند.

3. تحریم‌های سزار

تحریم‌های سزار وزارت خزانه‌داری آمریکا علیه سوریه یکی دیگر از موانع جدی در مسیر عادی‌سازی روابط است. این تحریم‌ها فشارهای اقتصادی زیادی بر سوریه وارد کرده و هرگونه تعامل اقتصادی با این کشور را برای ترکیه دشوار کرده است.

4. مخالفت‌های داخلی و بین‌المللی

مخالفت‌های داخلی در ترکیه و همچنین مخالفت‌های بین‌المللی، به ویژه از سوی آمریکا و برخی کشورهای اروپایی، یکی دیگر از چالش‌های اصلی در مسیر عادی‌سازی روابط است. این مخالفت‌ها می‌تواند تاثیر منفی بر روند مذاکرات و بهبود روابط داشته باشد.

5. تغییر رویکرد ترکیه

اردوغان در سال‌های اخیر از سیاست «براندازی» به سیاست «مبارزه با تروریسم» تغییر رویکرد داده و به دنبال بهبود روابط با دمشق است. این تغییر رویکرد می‌تواند زمینه‌ساز بهبود روابط باشد، به شرطی که ترکیه سیاست‌های خود در قبال حمایت از معارضان مسلح و تجاوز به خاک سوریه را مورد بازنگری قرار دهد.

6. عمل‌گرایی سیاسی

در شرایط فعلی، ترکیه نیازمند عمل‌گرایی سیاسی است. برای رهایی از مشکلات اقتصادی، توسعه صادرات، حل بحران پناهجویان و حضور در فرآیند بازسازی سوریه، آنکارا باید اختلافات ایدئولوژیک را کنار گذاشته و به دنبال همکاری‌های عملی باشد. این مسئله می‌تواند به بهبود روابط با دمشق کمک کند.

نتیجه‌گیری

عادی‌سازی روابط آنکارا-دمشق با چالش‌های متعددی روبرو است، اما با تغییر رویکرد ترکیه و تمرکز بر عمل‌گرایی سیاسی، امکان بهبود روابط و همکاری‌های دوجانبه وجود دارد. هفته‌های آینده نشان خواهد داد که تا چه اندازه این تغییرات می‌تواند زمینه‌ساز بهبود روابط و تسهیل شرایط برای از سرگیری همکاری‌های دو کشور باشد.